Aktualności

Chociaż w niektórych krajach szczepienia przeciwko SARS-CoV-2 w przypadku osób zakażonych HIV były traktowane priorytetowo, nie było pewności czy immunosupresja wywołana HIV nie prowadzi do osłabienia skuteczności szczepionki.

Jak podaje portal aidsmap news z 19 sierpnia 2021 r., dwa badania opublikowane w czasopismach Journals AIDS i Clinical Infectious Diseases wykazały, że szczepionki Pfizer i Moderna przeciwko SARS-CoV-2 wywołują silną odpowiedź immunologiczną u osób żyjących z HIV i podobne reakcje odpornościowe u osób zakażonych HIV, jak i u osób niezakażonych.

Nie wykazano różnicy ani w sile, ani w zakresie komórkowych odpowiedzi immunologicznych między osobami zakażonymi HIV a osobami zdrowymi, mimo że średnia wieku osób zakażonych HIV wynosiła 52 lata, w porównaniu do 41 lat w grupie osób zdrowych.

Ponadto autorzy podkreślają, że potrzebne są dalsze badania nad odpowiedzią na przyjęcie szczepionki u osób z niższą liczbą komórek CD4. Potwierdziłoby to, że osoby zakażone HIV z niską liczbą komórek CD4 reagują na szczepienie równie dobrze jak osoby zakażone z wysoką liczbą komórek CD4.

Więcej na: aidsmap.com

wprowadzono: 21.08.2021

5 czerwca świat obchodził 40. rocznicę pierwszych zgłoszonych przypadków HIV. Z tej okazji UNAIDS opublikował nowy raport przedstawiający najnowsze dane i trendy pandemii HIV.

W Raporcie wyszczególniono główne wyzwania, prowadzące do zakończenia AIDS i wskazano kierunki działań na następne pięć lat. Nowe dane UNAIDS pokazują, że dziesiątki krajów osiągnęły lub przekroczyły cele na 2020 rok wyznaczone przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w 2016 r. — dowód na to, że były to cele osiągalne. „Kraje osiągające dobre wyniki w zapobieganiu HIV/AIDS wskazały drogę, którą można podążać” – powiedziała Winnie Byanyima, dyrektor wykonawczy UNAIDS. „Odpowiednie finansowanie programów, autentyczne zaangażowanie społeczności lokalnych, podejście oparte na prawach oraz wykorzystanie dowodów naukowych do budowania strategii zatrzymały epidemię i uratowały życie wielu osób. Te elementy okazały się nieocenione w również w przypadku pandemii COVID-19”.

W Raporcie wskazano, że na całym świecie liczba osób leczonych wzrosła ponad trzykrotnie od 2010 r. W 2020 r. 27,4 mln z 37,6 mln osób żyjących z HIV miało leczenie ARV, w porównaniu z zaledwie 7,8 mln w 2010 r. Wprowadzenie przystępnego cenowo, wysokiej jakości leczenia zapobiegło 16,2 mln zgonów od 2001 roku. Wprowadzenie terapii antyretrowirusowej wpłynęło również na zmniejszenie liczby zgonów o 43% od 2010 r. Osiągnięto również postęp w ograniczaniu nowych zakażeń HIV, ale był on znacznie wolniejszy – spadek o 30% od 2010 r.

Osiągnięcie do 2025 roku założonych celów: dostęp do usług związanych z leczeniem dla 95% osób, które ich potrzebują, zmniejszenie liczby zakażeń HIV do mniej niż 370 000 rocznie, a liczby zgonów związanych z AIDS do mniej niż 250 000 do 2025 roku, będzie wymagało inwestycji w wysokości 29 miliardów USD rocznie do 2025 roku. Każdy dodatkowy 1 USD inwestycji we wdrożenie globalnej strategii AIDS przyniesie zwrot w wysokości ponad 7 USD w postaci korzyści zdrowotnych.

Publikacja raportu nastąpiła na kilka dni przed przyjęciem przez państwa członkowskie ONZ ważnej deklaracji politycznej w sprawie AIDS na spotkaniu wysokiego szczebla Zgromadzenia Ogólnego ONZ w sprawie AIDS, które ma się odbyć w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku w dniach 8 – 10 czerwca br.

Raport dostępny jest na portalu UNAIDS: unaids.org 

wprowadzono: 07.06.2021

Informacje na temat szczepień przeciwko Covid-19 znajdują się na stronie http://gov.pl/szczepimysie

wprowadzono: 07.01.2021

Za zgodą Sekretarza Stanu w Ministerstwie Zdrowia, Dyrektor Krajowego Centrum ds. AIDS powołała Zespołu ds. profilaktyki zakażeń przenoszonych drogą płciową, który działać będzie przy Krajowym Centrum ds. AIDS.

Celem działania Zespołu jest wytyczenie priorytetów, zaproponowanie kierunków oraz wypracowanie rekomendacji do działań w zakresie profilaktyki zakażeń przenoszonych drogą płciową (ZPDP/STI) dla Krajowego Centrum ds. AIDS, w celu poprawy sytuacji epidemiologicznej oraz monitoringu tych zakażeń.

Zakres zadań Zespołu obejmuje w szczególności:

• proponowanie kierunków polityki w zakresie rozwiązań systemowych w profilaktyce zakażeń przenoszonych drogą płciową;
• proponowanie rozwiązań służących i dążących do integracji systemu diagnostyki i leczenia pacjentów z ZPDP/STI z innymi koinfekcjami w tym HIV;
• nakreślenie w formie rekomendacji kierunków współpracy lekarzy zakaźników

i dermatologów w diagnostyce i leczeniu ZPDP/STI;

• nakreślenie w formie rekomendacji kierunków współpracy, szczególnie lekarzy POZ, ginekologów i lekarzy zakaźników z lekarzami wenerologami. Chodzi o przekaz informacji, rekomendacje, kwestie diagnostyki;
• wytyczenie kierunków działań adresowanych do lekarzy POZ, którzy najczęściej nie uwzględniają w prowadzonej w gabinetach profilaktyce i diagnostyce kwestii zakażeń przenoszonych drogą płciową;
• inicjowanie dyskusji i sformułowanie wniosków na temat poprawy jakości danych oraz anonimizacji w zgłoszeniach dotyczących zakażeń przenoszonych drogą płciową przekazywanych do stacji sanitarno-epidemiologicznych;
• opracowanie przejrzystych procedur oraz standardów postępowania

dla pracowników różnych pionów inspekcji sanitarnej;

• definiowanie, analiza oraz formułowanie zaleceń rozwiązywania bieżących problemów w realizacji polityki w zakresie ZPDP/STI;
• współpraca ze środowiskami zainteresowanymi poprawą opieki i terapii chorób rzadkich, w tym z towarzystwami medycznymi, organizacjami pozarządowymi prowadzącymi działania na rzecz zdrowia publicznego;
• wytyczenie planu działań mających na celu poprawę sytuacji epidemiologicznej zakażeń przenoszonych drogą płciową.

Pierwsze posiedzenie Zespołu odbyło się w dniu 26 lutego br.

wprowadzono: 28.02.2020