Badania były prowadzone w ramach Surveillance’u II generacji według zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia. Głównym ich celem było określenie zwyczajów i zachowań kobiet świadczących usługi seksualne, charakterystyka zachowań seksualnych i stosowanych metod antykoncepcji przez kobiety świadczące usługi seksualne oraz określenie poziomu wiedzy na temat HIV i AIDS badanych kobiet.
Badania były prowadzone w grudniu 2002 r. w grupie 400 prostytutek w większych miastach całej Polski (Warszawie, Lublinie, Krakowie, Białymstoku, Zielonej Górze, Chorzowie, Łodzi, Gdańsku, Szczecinie, Świnoujściu, Wrocławiu, Poznaniu i Rzeszowie). Badanie polegało na zebraniu odpowiedzi na pytania ankiety oraz pobraniu krwi i przeprowadzeniu testu w kierunku HIV i WR. Wywiady realizowano, zarówno w agencjach towarzyskich, klubach, jak i na „ulicy”.
Wyniki badania:
– Główne powody podjęcia się prostytucji to: trudna sytuacja materialna (60%), możliwość zarobku (17%) i chęć podniesienia standardu własnego życia (14%),
– Decyzję o prostytuowaniu się kobiety podejmują najczęściej samodzielnie (55%) lub za namową koleżanki (37%),
– Dla 8 z 10 badanych kobiet prostytucja jest jedynym źródłem utrzymania,
– Prawie 2/3 badanych kobiet traktuje obecnie wykonywaną pracę (świadczenie usług seksualnych) jako zajęcie tymczasowe, którego głównym celem jest zdobycie środków finansowych, aby wyjść z bieżących kłopotów (31%) bądź uzbierać pieniądze na inne cele (34%),
– Zdecydowana większość respondentek (86%) chciałaby zmienić wykonywaną pracę,
– Prawie połowa badanych kobiet (45%) nie potrafi powiedzieć za jaki czas planuje zerwać z wykonywanym zawodem, natomiast co czwarta badana (28%) planuje skończyć z prostytucją w okresie najbliższego roku,
– Co czwarta badana nie wie, jaką pracą mogłaby się zająć po zerwaniu z prostytucją,
– Średni wiek inicjacji seksualnej kobiet prostytuujących się wynosi 16,8 lat,
– ¼ badanych kobiet, deklaruje, że swój pierwszy stosunek seksualny miały w wieku 17 lat. Jednak 40% badanych kobiet przeszło inicjację seksualną poniżej 17 roku życia, w tym 10% poniżej 15 roku życia,
– Do najczęściej świadczonych usług seksualnych respondentek należą: seks waginalny z użyciem prezerwatywy (89%), pobudzanie członka partnera ręką (80,7%) oraz seks oralny z prezerwatywą (76,4%),
– Co trzecia badana kobieta na swoim ostatnim kontakcie seksualnym zarobiła do 50 zł, zaś 41% zarobiło na nim przynajmniej 100 zł. Jednocześnie większość kobiet prostytuujących się (59%) deklaruje, że na kontakcie seksualnym zarabia średnio nie mniej niż 100 zł,
– Większość badanych kobiet ma dziennie od jednego do trzech klientów (70%),
– Z deklaracji badanych kobiet, średnia liczba klientów w ciągu ostatnich 7 dni wyniosła 8,12,
– Prawie 2/3 kobiet świadczących usługi seksualne zapytane o to, kim są ich klienci odpowiedziały, że „zwykli ludzie”. Następnie najczęściej wymieniani klienci przez respondentki to drobni przedsiębiorcy (59%) lub robotnicy (57%). Zanotowano też wysoki odsetek studentów (50%), jako klientów płacących za seks,
– Prawie co czwarta respondentka (24%) bywa w pracy zmuszana do wykonywania niechcianych czynności (świadczonych usług seksualnych),
– Niemal wszystkim badanym kobietom zdarza się, że pracują pomimo przeróżnych niedyspozycji. Ponad połowa (51%) pracowała kiedykolwiek pod wpływem alkoholu, co dziesiąta (11%) pod wpływem narkotyków. Wiele prostytutek (44%) podejmuje pracę, mimo iż nie ma ochoty na seks, a blisko co trzecia przyjmuje klientów nawet, gdy ma miesiączkę (37%) lub źle się czuje (30%),
– Większość respondentek (68%) w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy poprzedzających badanie uskarżało się na suchość w pochwie podczas stosunku, a prawie co druga (47%) podczas stosunku odczuwała boleść narządów płciowych,
– Jedna na cztery respondentki (28%) nie stosuje żadnej metody antykoncepcyjnej,
– Najczęściej używane metody antykoncepcyjne to mechaniczne środki antykoncepcyjne (57%), takie jak prezerwatywa, kapturek lub diafragma. Ze środków hormonalnych korzysta 24% badanych kobiet, a 9% ze spirali. 88% respondentek zawsze lub prawie zawsze korzysta z prezerwatyw,
– Niemal wszystkie badane kobiety (97%) podczas ostatniego stosunku przed badaniem użyły prezerwatywy,
– W największej liczbie przypadków (32%) powodem, dla którego nie została w trakcie stosunku użyta prezerwatywa, był sprzeciw klienta,
– Co trzecia respondentka (32%) skorzystała z prezerwatywy podczas ostatniego stosunku z partnerem seksualnym nie będącym jej klientem,
– Prawie wszystkie respondentki (98%) słyszały o istnieniu chorób przenoszonych drogą płciową,
– 17% respondentek było lub ciągle jest nosicielką choroby przenoszonej drogą płciową. 30% respondentek mimo choroby przenoszonej drogą płciową nie zaprzestało współżycia seksualnego,
– Wszystkie badane kobiety słyszały o HIV/AIDS,
– 17% kobiet świadczących usługi seksualne zna kogoś żyjącego z wirusem HIV lub kogoś kto choruje bądź zmarł na AIDS,
– Prawie dwie trzecie respondentek (64%) przynajmniej raz w życiu badało się na obecność wirusa HIV,
– Najliczniejsza grupa respondentek (36%) spośród tych, które badały się kiedykolwiek na obecność wirusa HIV badała się dwa do pięciu razy. Blisko co czwarta (24%) wykonywała taki test tylko raz. Tyle samo (24%) wykonywało test na obecność wirusa HIV częściej niż 5 razy,
– 43% kobiet świadczących usługi seksualne ma już za sobą przynajmniej jeden zabieg usunięcia ciąży,
– Najpopularniejszym środkiem psychotropowym wśród respondentek są leki uspokajające, które zażywało bądź zażywa aż 36,7% badanych. Prawie tyle samo badanych kobiet (35,5%) próbowało amfetaminy, a niewiele mniej (30,4%) marihuany bądź haszyszu. Co czwartej badanej (25,1%) zdarzyło się sięgnąć po leki nasenne, a dość dużemu odsetkowi po kokainę (20,4%) i ekstazę (15%),
– Prawie ¾ badanych kobiet (73%) jest zainteresowana otrzymywaniem informacji o chorobach przenoszonych drogą płciową.
Wyniki – pobranie krwi:
Na 400 przebadanych osób, u 9 stwierdzono obecność antyciał na wirus HIV, a u 14 obecność choroby przenoszonej drogą płciową (WR). Warto zaznaczyć, że z 9 zakażonych wirusem HIV 6 kobiet pochodziło z Wrocławia.
Raport został opracowany przez TNS OBOP na zlecenie Krajowego Centrum ds. AIDS.
