STREFA DLA KOBIET
Przydatne INFORMACJE:
Materiały do pobrania:
HIV/AIDS i seks
Przed zakażeniem HIV w 100% chroni abstynencja seksualna. Jednakże nie jest to opcja możliwa dla wszystkich. Jeśli w życiu człowieka pojawia się seks, wówczas trzeba pamiętać, że HIV istnieje.

Najwięcej wirusa w organizmie osoby nim zakażonej jest we krwi, w nasieniu mężczyzn i wydzielinach narządów płciowych kobiet. Podczas kontaktu seksualnego możliwe jest przeniesienie zakażenia na partnerkę lub partnera seksualnego.

HIV łatwiej przenosi się z zakażonego HIV mężczyzny na kobietę, niż z kobiety na mężczyznę.

HIV nie jest najbardziej zakaźnym wirusem, dzięki czemu nie każdy kontakt seksualny z osobą zakażoną musi się skończyć przeniesieniem zakażenia na partnera seksualnego.
Wiadomo jednak, iż pewne techniki seksualne są bardziej ryzykowne:
  • kontakty analne (doodbytnicze) pociągają za sobą największe ryzyko zarówno dla strony „biernej”, jak i „czynnej”,
  • kontakty waginalne (dopochwowe) są bardziej ryzykowne dla kobiet, niż dla mężczyzn,
  • kontakty oralne nie są tak bezpieczne, jak sądzono na początku epidemii AIDS. Wiadomo już, że ryzyko z nim związane jest mniejsze, niż w przypadku kontaktów waginalnych, jednakże wiadomo także, iż są one bardziej ryzykowne dla osób, których jama ustna będzie miała kontakt z nasieniem męskim i/lub krwią zawierającymi wirus.

JAK MOŻNA SPRAWIĆ, ŻE SEKS BĘDZIE BEZPIECZNIEJSZY?



W dobie AIDS nie ma już bezpiecznego seksu. Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, w którym oboje partnerzy są dla siebie pierwszymi w życiu, a potem zachowują bezwzględną wzajemna wierność. Poza taką sytuacją seks może być tylko bezpieczniejszy.

Bezpieczne są wszelkiego rodzaju kontakty intymne, w których nie dochodzi do penetracji, do kontaktu z nasieniem, wydzielinami kobiecych narządów płciowych lub z krwią. Praktyki seksualne, przy których nie dochodzi do kontaktu spermy lub krwi z błonami śluzowymi są bezpieczne. Przeniesienie HIV przez nieuszkodzoną w widoczny sposób skórę jest niemożliwe – skóra stanowi przecież naturalną barierę chroniącą przed czynnikami chorobotwórczymi.
Całowanie się nie pociąga za sobą ryzyka przeniesienia zakażenia HIV. Ślina nie jest materiałem zakaźnym.

Jeśli dochodzi jednak do stosunku płciowego wówczas pojawić się może ryzyko zakażenia HIV. Zmniejszyć może je znacznie używanie prezerwatyw.

Konsekwentne używanie prezerwatyw daje 90 – 95% ochronę, większą, niż daje wiele szczepionek.
Zmniejsza także ryzyko zakażenia innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową. Jednakże ich skuteczność zależy od tego, czy są one wyprodukowane z zachowaniem standardów kontroli jakości, przez renomowane firmy, ale także od:
  • konsekwentnego ich używania,
  • właściwego sposobu otwarcia opakowania (niewskazane jest używanie w tym celu ostrych narzędzi, które mogłyby prezerwatywę uszkodzić),
  • właściwego ich przechowywania (niebezpieczne jest, na przykład, noszenie ich w tylnej kieszeni spodni, lub narażanie na duże wahania temperatury otoczenia),
  • nieużywania prezerwatyw uszkodzonych lub wyglądających na stare (ważne jest sprawdzenie daty przydatności do użycia)
  • założenia przed rozpoczęciem i zdjęcia dopiero po zakończeniu kontaktu seksualnego, zgodnie z załączoną instrukcją,
  • użycia jednej prezerwatywy tylko jeden raz,
  • nieużywania lubrykantów (środków nawilżających) zawierających tłuszcze (kremy, olejki do ciała, oleje spożywcze itp. niszczą lateks), a tylko substancji nawilżających na bazie wody (są dostępne w aptekach),
  • w razie pęknięcia lub spadnięcia prezerwatywy – jak najszybszego zastąpienia jej nową.
Nie jest wskazane używanie prezerwatyw zawierających nonoksynol 9, ani preparatów plemnikobójczych do stosowania miejscowego, którego jest składnikiem, gdyż może powodować podrażnienie błony śluzowej pochwy (odbytu), co zamiast zapobiegać zakażeniu, może je ułatwiać.

Tabletki antykoncepcyjne zmniejszają ryzyko zajścia w nieplanowaną ciążę, nie zapobiegają jednak zakażeniu HIV, ani innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową. Jeśli kobieta chce chronić się przed nieplanowaną ciążą i chorobami przenoszonymi drogą płciową powinna używać tabletek, a jej partner także prezerwatyw.

Istnieją także prezerwatywy dla kobiet. Wynaleziono je po to, żeby kobiety, zwłaszcza w krajach, gdzie trudno im jest dyskutować z partnerem o swoim bezpieczeństwie, mogły same decydować o użyciu prezerwatywy. Podobnie jak prezerwatywy dla mężczyzn także prezerwatywy dla kobiet zmniejszają ryzyko zakażenia HIV i innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową, a także zajścia w nieplanowaną ciążę. W Polsce nie są dostępne.

Przed podjęciem decyzji o rozpoczęciu życia seksualnego najlepiej wspólnie zrobić test na HIV, najlepiej anonimowo, w jednym z Punktów konsultacyjno-diagnostycznych, których lista jest na tej stronie. Jeśli oboje partnerzy nie są zakażeni HIV, a później są sobie wzajemnie wierni, wówczas ryzyko zakażenia HIV nie istnieje.

DLACZEGO WARTO UŻYWAĆ PREZERWATYW W KONTAKTACH SEKSUALNYCH?

W kraju takim, jak Polska więcej jest osób zakażonych HIV, które o tym nie wiedzą. Ale nie tylko w Polsce tak jest. Z HIV można żyć 10 lat bez żadnych objawów związanych z zakażeniem. Ten fakt i nieznajomość dróg przenoszenia HIV powoduje, iż ludzie przez lata mogą nie wiedzieć o swoim zakażeniu.

A skoro nie wie się o zakażeniu nie można o nim uprzedzić partnera seksualnego. „Na oko” nie da się rozpoznać zakażonej HIV osoby.

Jeśli więc dochodzi do kontaktu seksualnego z osobą, o której nie wszystko wiadomo, powinno się użyć prezerwatywy.

Każdy człowiek jest sam odpowiedzialny za własne bezpieczeństwo!
Dlatego jeśli istnieje choć cień niepewności warto nalegaćna użycie prezerwatywy przez partnera.


dr Dorota Rogowska-Szadkowska