Osoby żyjące z HIV powinny być szczepione przeciwko zakażeniu SARS-CoV-2 tak jak wszyscy inni obywatele. Szczepionki zapobiegają ciężkiemu zachorowaniu spowodowanemu wirusem SARS-CoV-2 i potencjalnie zmniejszają jego transmisję na innych.

Zakażenie HIV stanowi czynnik ryzyka ciężkiego przebiegu COVID-19, dlatego szczepienie osób żyjących z HIV jest szczególnie istotne. Osoby, które mają zaawansowany niedobór odporności w przebiegu zakażenia HIV, mogą wymagać dodatkowych dawek szczepionki – najlepiej skonsultować to ze swoim lekarzem prowadzącym leczenie ARV.

Szczepienie nie wchodzi w interakcje z leczeniem antyretrowirusowym i niezależnie od stosowanego schematu leczenia, można bezpiecznie przyjąć szczepionkę. Szczepienie nie może być powodem do przerwania leczenia ARV, bo odstawienie leków powoduje przyspieszenie namnażania się wirusa HIV w organizmie, co może prowadzić do obniżenia odporności i innych niekorzystnych dla zdrowia konsekwencji.

Aktualizacja styczeń 2024