Author: aids_piotr

W dniach 8-10 czerwca, odbyło się posiedzenie wysokiego szczebla Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku      którego tematem przewodnim było zakończenie epidemii AIDS do 2030 roku (2016 High-level Meeting on Ending AIDS). W pierwszym dniu obrad przyjęto Deklarację Polityczną On the Fast-Track to End AIDS in the age of Sustainable Development (szybka ścieżka zakończenia AIDS). Deklaracja ta, jest pierwszym i najważniejszym krokiem do zakończenia epidemii AIDS do 2030 roku. Wariant szybkiej ścieżki zakłada, że do 2020 roku, 90% osób zakażonych HIV będzie znało swój status serologiczny, spośród zdiagnozowanych 90% zostanie objętych leczeniem antyretrowirusowym (ARV), zaś u 90% leczonych nastąpi efekt terapeutyczny w postaci supresji wirusa.

Według informacji Wspólnego Programu Narodów Zjednoczonych Zwalczania HIV i AIDS (UNAIDS) na przestrzeni ostatnich 15 lat daje się zauważyć wyraźny spadek liczby nowych zakażeń HIV wśród osób dorosłych i dzieci. W 2015 roku, kolejne 2 miliony osób zakażonych, zostało objętych leczeniem ARV. W niektórych państwach, takich jak: Kuba, Tajlandia, Białoruś, Armenia, udało się także wyeliminować wertykalne (odmatczyne) zakażenia HIV. Obecnie na całym świecie z terapii ARV korzysta 17 milionów osób. Jest to dwa razy więcej osób niż w roku 2010. Stało się to możliwe dzięki dostępowi do dobrych jakościowo i efektywnych leków ARV. Jak zgodnie przyznali Sekretarz Generalny ONZ Ban Ki-moon oraz Dyrektor wykonawczy UNAIDS Michel Sidibé, epidemia AIDS może przedłużyć się na wiele lat, jeśli nie zostaną podjęte natychmiastowe działania zapobiegawcze.

Powstrzymanie epidemii nie byłoby możliwe bez zapewnienia odpowiednich nakładów finansowych na walkę z HIV/AIDS, które globalnie od roku 2000, wzrosły ponad 4-krotnie, by w roku 2014/2015 wynieść ponad 20 miliardów dolarów amerykańskich (USD).

Obecnie kluczowe bariery w realizacji do 2030 roku założeń strategicznych UNAIDS to m.in.: ograniczenia w dostępie populacji szczególnie narażonych na zakażenia HIV (tzw. populacje kluczowe) do profilaktyki, leczenia i wsparcia. Wiele państw boryka się z brakiem zabezpieczenia społecznego, co często jest wynikiem braku odpowiedniej legislacji, jasnych kryteriów i uprawnień do leczenia ARV (eligibility critera), rozbudowanych barier biurokratycznych, stygmatyzacji i dyskryminacji osób zakażonych HIV i chorych na AIDS.

Zapewnienie życia w zdrowiu i promocja dobrostanu wśród wszystkich osób, niezależnie od wieku, włączając w to osoby żyjące z HIV oraz populacje o zwiększonym ryzyku zakażenia HIV, to kluczowe elementy zrównoważonego rozwoju państw i ich społeczeństw.

Delegacji Polskiej przewodniczył Sekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia, Pan Jarosław Pinkas, którego wystąpienie w debacie plenarnej odbyło się 9 czerwca, drugiego dnia debaty.

Warto przypomnieć, że Polska od samego początku odgrywała aktywną rolę w procesie rozwoju i adaptacji strategii UNAIDS na lata 2016-2021 m.in. jako przewodniczący, a później członek Rady Koordynacyjnej Programu UNAIDS.

wprowadzono: 14.06.2016